Dywan perski
Dywan perski był obowiązkowym elementem wystroju wielu domów, przyciągając uwagę bogatymi wzorami i intensywnymi kolorami. Często stanowił centralny punkt salonu, kojarząc się z elegancją i prestiżem. W latach 90. był synonimem stylu, trwałości i domowego ciepła.
Król salonu z lat 90
Perski dywan był nieodłącznym elementem wielu domów. Rozłożony na środku pokoju, dodawał wnętrzu elegancji i odrobiny luksusu, który w tamtych czasach wydawał się czymś wyjątkowym. Niezależnie od wzoru – czy pełen kwiatowych ornamentów, czy geometrycznych zdobień – dywan był ozdobą, na którą patrzyło się z dumą. To właśnie na nim toczyły się rozmowy rodzinne, a goście od razu wiedzieli, że w tym domu ceni się styl i tradycję.
Plac zabaw i tor przeszkód
Choć jego wygląd sugerował coś dostojnego, w rzeczywistości perski dywan był dla dzieci czymś w rodzaju prywatnego placu zabaw. To właśnie na nim układano klocki, stawiano plastikowe żołnierzyki czy budowano bazę z koców. Granice wzorów dywanu często wyznaczały pola bitew albo wyimaginowane tory wyścigowe. Czasem toczyły się na nim małe dramaty, gdy rozlany sok zostawiał ślad na zawsze – bo dywan nie wybaczał błędów.
Dywan nasiąknięty codziennością
To nie była tylko ozdoba salonu – dywan stawał się świadkiem codziennych tradycji. To na nim siadano przed telewizorem, jedzono słone paluszki i oglądano niedzielne „Familiady”. Każdy krok zostawiał na nim swój ślad, a charakterystyczny zapach mieszający się z aromatem obiadu mamy budował atmosferę prawdziwego domu. Wzory wplatały się w codzienność tak mocno, że do dziś wielu pamięta ich układ lepiej niż tabliczkę mnożenia.
Ciche świadectwo dawnych lat
Dzisiejsze salony wypełniają minimalistyczne wnętrza, lecz jednak to perski dywan wciąż przywołuje ciepło dawnych czasów. Leżał dumnie przez lata, znosząc kolejne mody, dziecięce zabawy i dorosłe spotkania. Był świadkiem historii rodzinnej – od pierwszych kroków najmłodszych po uroczyste święta z całą rodziną przy stole. I nawet jeśli dziś nie każdy chciałby go znów w swoim salonie, pozostaje symbolem domowego klimatu lat 90.
Dane techniczne
Typ produktu |
Dywan dekoracyjny |
|---|---|
Materiał |
Wełna naturalna, jedwab lub mieszanki włókien
|
Technika |
Ręcznie tkane (oryginały) lub maszynowe (popularne w Polsce lata 90.) |
Wymiary |
Od małych chodników po duże dywany (standard 160×230 cm, 200×300 cm i większe) |
Wzornictwo |
Tradycyjne motywy orientalne – medaliony, kwiatowe ornamenty, geometryczne bordiury |
Kolorystyka |
Dominacja czerwieni, granatów, zieleni i beżów |
Przeznaczenie |
Dekoracja i wyposażenie salonu lub pokoju dziennego |
Pozostałe Legendy
Bestsellery
