Matrioszka
Matrioszka, czyli rosyjska drewniana lalka układana jedna w drugą, była popularną ozdobą i pamiątką w polskich domach. Jej kolorowe wzory i unikalna forma fascynowały zarówno dzieci, jak i dorosłych. W latach 90. często pojawiała się jako prezent lub element wystroju wnętrz.
Sekret Matrioszki. Pamiętacie?
Każdy, kto dorastał w latach 90., pamięta ten dreszczyk emocji, gdy otwierało się matrioszkę i w środku czekała kolejna lalka – a potem jeszcze następna i jeszcze jedna. To była zabawka, która łączyła w sobie prostotę i magię, ucząc cierpliwości i ciekawości. Nigdy nie nudziło się sprawdzanie, jak mała będzie ostatnia figurka i ile ich tak naprawdę mieści się w środku. Dla wielu dzieci to była pierwsza lekcja odkrywania, która potrafiła zajmować całe popołudnia.
Rosyjska zabawka z każdym domu
Matrioszki nie były tylko zabawką, ale też wyjątkową ozdobą. Stały na półkach w kredensach, często obok kryształów czy porcelanowych figurek, dodając wnętrzom charakteru. Bywały prezentem z zagranicy, pamiątką z podróży lub rodzinnym skarbem przekazywanym z rąk do rąk. Ich barwne wzory, misterne malunki i charakterystyczne kształty sprawiały, że nawet najmłodsi traktowali je z szacunkiem, a dorośli patrzyli na nie jak na małe dzieła sztuki. W czasach, gdy wybór zabawek był znacznie skromniejszy niż dziś, matrioszka wyróżniała się unikalnością i odrobiną egzotyki.
Zabawa, która nie miała końca
Matrioszka była zrobiona z drewna i nie posiadała ruchomych elementów, a jednak dzieci potrafiły wymyślać dla niej dziesiątki ról. Bywała bohaterką bajek, księżniczką w papierowym zamku, albo skarbem ukrywanym w pudełku po butach. Dzięki swojej formie zachęcała do tworzenia historii i rozwijała wyobraźnię – każda lalka mogła być inną postacią, a cała rodzina figurek stawała się pełnoprawnymi uczestnikami dziecięcych światów. To właśnie ta prostota dawała jej ponadczasowy urok i sprawiała, że matrioszki nie kurzyły się w kącie, lecz wciąż wracały do zabawy.
O tym już nikt nie mówi
Dziś nadal można je spotkać, choć nie budzą już takiego zachwytu jak trzy dekady temu. W latach 90. miały jednak status niemal magicznego przedmiotu – przyciągały uwagę gości, intrygowały dzieci i stanowiły dumę właścicieli. Wspomnienie ich obecności w domach przypomina, jak wiele radości dawały drobne i proste rzeczy. To nie była tylko drewniana lalka, ale także kawałek tamtych lat, w których ciekawość i dziecięce zdziwienie potrafiły wywołać uśmiech na długo.
Dane techniczne
Typ produktu |
Tradycyjna rosyjska zabawka / ozdoba |
|---|---|
Materiał |
Drewno (najczęściej lipowe) |
Budowa |
Zestaw wydrążonych figurek wkładanych jedna w drugą |
Liczba elementów |
Zwykle od 3 do 10, w większych kompletach nawet kilkanaście |
Wysokość największej figurki |
Zazwyczaj 10–20 cm (zależnie od zestawu) |
Wygląd |
Ręcznie malowane postacie, najczęściej kobiety w ludowych strojach |
Kolory |
Intensywne, tradycyjnie czerwienie, żółcie, zielenie, złocenia |
Przeznaczenie |
Zabawka, dekoracja |
Pozostałe Legendy
Bestsellery
